Titel Logo
Neuhofer Rundschau
Ausgabe 30/2025
Gestaltung Innenteil Seite 9
Zurück zur vorigen Seite
Zurück zur ersten Seite der aktuellen Ausgabe

Gieseler Mundart:

Dorfkeng

Bä off em Dorf, dos es gewess,

geborn o uffgewoasse ess,

hatt e schee Kengerziet, bos ich god verstenn,

weil ich jo sälver e Dorfkend senn.

Mir honn getobt i Goadde o Hof,

in de Wohnung ze hocke, fonge mir doof.

Vo de School heigekomme, Schoolufgobe gemoat,

o dann nischt be nuis, mer konntes kaum noch erwoart.

Versteckeles gespielt o Fanges o prompt higesterzt,

de Knee uffgeschrammt, mir hons verschmärzt.

De Motter hot gescholle: „Es ess grod be verreckt,

de neie Strumpfhose eimol ogehatt o scho widder gefleckt!“

Völkerball im Hof, Federball off der Gass,

de Autos fuhrn langsam o genge vom Gas,

A manche Rodelbahne woarn obschüssige Strosse,

(o es woarn net immer nur Keng, de off em Schliede sosse!)

In de Natur, do kante mir ons uis,

mit der Schoolklass gengs öfter i Wald o Fäld nuis.

Mir woßte de Nome vo Beim, Planze o Blumme,

o bos fier Insekte do fleche o summe.

Kome Stodtkeng ins Dorf, moßte mer dänne erklär,

de Melch kemmt vo de Keh o net sonstwohär.

O däss de Keh rot- o schwoarzbunt senn,

o net lila, be in de Reklame denn.

Es wurd Platt geschwatzt, off de Gass o dehei,

de Votter sog: „Hochdeitsch lännt ihr noch vo ganz ellei!“

In de School hon mir de ale Volkslieder gelännt,

mit sämtliche Strophe, de hit kei Mänsch meh kännt.

Mir hon jeden im Dorf mit Nome gekant,

ville a bei ihrem Huisnome genaant,

onser Ältern soge: „Bann ihr de Stroß lang gett,

grüßt jeden, egal, ob ihr en kännt oder net!“

Beim Ässe wurd of Genörgel kei Rücksicht genomme,

es wurd gegässe, bos es off en Desch gekomme.

O hon mer emol es Worschtbrot in Dräck geschmesse,

wurds uffgehobe, obgbotzt - o widdeschtgegässe!

Onser Spielzeich helte mir god in Schuß

mir hattes halt domols net so im Iwerfluß!

Mir genge onsen Schoolwäg ganz ellei,

do woar nirchendwo e Motter debei.

A de ale Bauerschregele moßte mir wess,

mir honn geguckt, be om Sieveschläfer es Wäder ess,

däss mer vier de Isheilige nischt im Goadde soll do,

o däss o Peter o Paul de Heiänn fängt o

o au de Schwoarzebääränn, bo mir onser Spoargäld verdehnt,

weil o Daschegäld woarn mir domols net gewehnt.

O Luränze, zem Bäärfäst, woarsch mit em Hei

o a mit de Schwoarze Bäär verbei.

So senn mir zwesche Tradition o Fortschritt großgeworrn,

manches hot sich erhalle, villes geng verlorn,

manchmol dänk ich, ach es es doch schod,

off em Dorf es hit grodso be in de Stodt.

De Freiheit, de mir hatte, honn de Keng hit net meh,

es woar e anner Ziet, ewer de woar schee.

O eins stett fest, au banns manche net verstenn:

Ich senn stolz, däss ich e Dorfkend senn!

Marlene Schnell