Gedichte
Refrain: In Mäkelborg da löppt de Klock maleins ok anners rüm, un maleins blifft sei denn ok stahn, und kein-ein weit, worüm.
Dei Wind puust kräftig von dei See un dreigt de Windroer dull. Un wenn hei denn so orrich puust, denn is die Akku vull.
Ökostrom un Rabatt makt de Ölkonzirne platt.
Uns Für, dat kommt von de Sünn, dei schient uns Dach för Dach.
Sei gifft uns Strom up Wisch un Dack von der Solaranlach.
Un werig Kraft dat Wader had, dat hemm wie nülich seihn. De Flut riss Böm un Hüsers mit.
Un Strüker un Gestein. Dat Wader drifft Turbinens an, denn Moehlens, dei sünd ut!
Am Enn' von disse „Prozeschion" kümmt Ökostrom denn rut.
Uns Meckelbörger Mudderierd is bäder noch as Gold.
Dei Planten un dat leiwe Vieh, dei sünd uns hööchstes Gut,
Am Enn‘ von disse „Lieferkett" kümmt Biogas denn rut.
Un allens, dat, wat so verpufft dat is nich gaud vör unse Luft!
Wie jeder von uns liekes weit: Up uns lerd ward dat to heit!
Dei Gletschers schmelzen so dahin: Wi supen aff bis nah Berlin!!
Drum nimm de Puschen wech von Gas, denn hebbn uns Enkel ok noch Spass!
Un sowat werd denn in uns Land up Plattdüütsch - Nahollig- genannt!