Een Dag in Still un Frieden

De Sünn geiht langsam ünner, de Dag is fast vörbi

Ick hör de Wind, he singt ganz leis för mi

De Lüüd warrn still un de Welt schient

As wenn se sik to Ruh begifft un nix mihr passiert.

Väle vun mien Gedanken treckt de stille Wind

Se flöögt dorthin wo se keen Grenzen find

Wat allens west un wat nu noch kümmt

Leevt ruhig in mi in stiller Stunn

De Himmel lücht in Avendlicht

De Nacht bringt Ruh, ganz sacht und schlicht

In disse Still bün ick frie

Un freu mi över de Stunn in friedlicher Harmonie.

Margrid Zikarsky, Bützow