Jeder brukt eenen! von Lilo Arendt;
Aus „Ein niederdeutsches Lesebuch Bd II Seite 203“
utsöcht von Walter Häberer
Jeder bruukt eenen denn‘ hei giern hebben kann,
sünst kümmt hei in’t Läben nich t’recht,
jeder bruukt eenen, de sienen Arm
em warm üm de Schuller lecht.
Jeder bruukt eenen, de em tauhürt, eenen de em strakt,
so nebenbi sacht öwer‘ t Hor,
eenen de, wenn’t not deit, ok mit em wakt,
em wiest: „ik bün för di dor!“
Jeder bruukt eenen, de ganz tau em höllt,
em tröst, dat ward wedder schön,
em an de Hand nimmt, dat hei nich föllt,
sik nich verbiestert allein…