De Digedags in Montenegro
Illustration: Uwe Gloede, Maler und Zeichner, Insel Poel
Montenegro – up Hochdüütsch „Schwarze Berge“ liggt in Südosteuropa un hett eene malerische Natur un klore Lucht an de schönen Adria. Dor müßten uns` dree Dwargen nu in de nägentiger Johren von`n twintigsten Johrhunnert hen, üm wat Nieges to beläwen! Dat dröp sick goot, dat an eenen sünnigen Junimaanddag 1996 een Damptogg von Pasewalk nah Podgorica führen süll mit oewer hunnert Damplokfans! De Digedags wieren Füer un Flamm, as se dit hürten! Wat geew dat Schöneres as mit so`n ollen Damproß un historischen Waggons krüüz un quer dörch Europa to führen?
Pünktlich üm Klock Twee, nahmeddags trillerte de Piep von denn` Toggschaffner up Bahnstieg „Eens“ in Pasewalk. De Lok makte orrig Damp un trök de 12 Waggons langsam hinner sick her. Glieks hinner Prentzlow stünnen Reporters, Journalisten un väle Brannenborgers mit Kameras, Fiernglääs un Düütschlandflaggen. Se winkten den torügggrötenden Bahngästen to un knippsten bannig väl Fotos von dissen historischen Togg! De Fohrt güng oewer Berlin-Gesundbrunnen, Prag, Budapest un Belgrad wieder in de montenegrinische Hauptstadt Podgorica.
An`n fröhen Nahmeddag steegen de Digedags nu ut un wieren bannig döstig un hungrig. Wat paßte dor bäter as in so´n privates Weingut an`n Skutarisee intokihren? Geseggt - gedan: Oewer 11 verscheedene Wiene un lickere Liköre hemm` uns dree Gefährten all prööwt un orrig landestypisches Äten, to`n Biespill Kacamak mit Rökerkarpen, sick goot schmecken laten. Besünners Digedag hett siene lange Nääs bannig deep in de Likörglääs` steckt`t. He füng nu an urige Leeder to singen, so angetüdelt wier he! Na twee Stunnen wieren de Leewhebber von goden Wienen & Likören sowie deftigen Spiesen restlos affüllt un satt! Se torkelten to denn` Utgang von dat Lokal. Digedag müßte afstött`t warden so duun wier he! Een Taxi fohrte uns` besapenes Kleeblatt nah Podgorica torügg. Dunn keeken sick de dree Kobolde de Serbisch-orthodoxe Auferstehungskathedrale, de Millennium-Brügg un de Zitadelle von de montenegrinischen Hauptstadt an. Dornah güngen se an`n Strand von`n Skutarisee spazeeren. Se fragten so`n ollen inheimischen Angler, wat för Fisch` in denn` See sünd. Dee säd - Hääkt, Karpen, Boors un Lachsforellen. He löt de Digedags in sienen Setzkescher blicken - kiek an, een goten Karpen wier dor drin!
An`n späden Abend süll nu een Nachtfohrt mit denn` Damptogg nah Bar an de blaagen Adria losgahn. Dor künnen uns dree Dwargen dunn ehren Schwips utschlapen! An`n fröhen Morgen kemen se up denn` Bahnhoff von de Küstenstadt an. Dat Wäder wier nich goot, ut dicken Wulken föl bannig väl Rägen. Dorüm fohrten de Digedags to denn` Haben üm up so`n historischen Holtschipp een Rundfohrt to maken. Nah twee Stunnen wier dee to Enn un de Sünn lachte ok all an`n blaagen Häwen. Nu wullen de Kobolde unbedingt denn` 2.300 Johren ollen Ölboom von Mitrovica ankieken. Dunnerwäder so`n ollen Boom hebben se oewerhaupt nich sehn; se ümarmten dissen, dat sall jo sihr gesund sien! Dunn bekeken se sick de Kark von St. Jovan Vladimir, denn` König Nikolas Palast un de Festung Stari Bar.
As se abends in ehr Hotel mit groten Pool incheckten wieren se orrig kaputt von de anstrengenden Reis`. Fix noch NORDMAGAZIN mit denn` Wäderbericht ankäken un dunn af in de Bedden!
Nu makten de Digedags noch een Woch` lang Badeurlaub an de Adria - soans behöllten se Montenegro in gode Erinnerung!
Uwe Schmidt, Niegenbramborg