Plattdeutscher Beitrag

Aufgeschrieben mit Anmerkung von Günter Lambrecht

De Harwst hei is nu dor

un hei kloppt an de Dör.

De frische Luft, dei treckt öwer ´n Rücken,

dor moet ick mi ´ne Jack oewer sloeppen.

De Harwst, hei is nu dor,

dei Sünn kümmt morgens läter oewer ´n Barg

un ick kam läter ut dat Bedd.

Dei Harwst, hei is nu dor,

mi föllt dat Lopen mächtich schwer.

Ja, dat geiht maechtich up dei Knaken,

mi möt ´n Krückstock dor bi helpen.

Na, denn man tau, lütt Kierl!

Un gah den´ niegen Dach entgegen.

Anm.: Wie wohr is dat, wat Fritz Reuter dunnmals secht hett. Dat dröppt fast all´s

up uns tau.