Regionales/Aktuelles



As ik 1957 to Schaul käm, gäw dat in Nossentiner Hütt twei Schaulen. De oll Schaul (hüt Jugendclub) har twei Klassenrühme. In een Klassenzimmer würd dei ierst nu dei drähte Klass tausamen ünnerricht un in denn annern Ruum dei tweite un vierte Klass.

Af föfte Klass güng dat in dei niege Schaul, mit schöne grote in helle Zimmer (hüt Privathus).

Een schöne Tied wier immer dat Frühjohr mit dei Friedensfohrt. Wie hemmen uns ein grott Wandzeitung buucht, wo dei Etappensieger un alles anners indragen wöhr. 1963 wär dei Begeisterung so grot, dat wie in uns Dörp ein "Lütt-Friedesfohrt" organisiert hemm. Ik (Ak 12-14) güng mit dat olle Damenfohrrad vun mien Schwister an'n Start un dunnerte dortmüt dei Dörbstrat dohl. Op dem Bürgerstieg stün'n Lüd un hemm klatscht.

Dei Wecker klingelt. Dat is half söben un noch düster buden. Mien Fru secht: "Lat uns upstahn.

Ik führ gliek fix na'd Amt un bring di denn frisch Brötchen mit, venn du ob mie täuben kannst."

Ik kiek ut Finster un sech: "Watt lopen denn dor all för Gestalten op dei Landstrat rüm"?

"Mann", secht mien Fru, "dat sünd doch uns Schaulkinner, dei möten na denn Bus"!

Jk treck mie noch mohl dei Bettdeck öwer mien Liew um dink: Mann, hest du dat gaud hat. Büst 8 Jahr in dien Dörp tau Schaul gohn, um immer tau Faud.

Bet op dat eenmohl bie dei Friedensfohrt.

Hartwig Kurth