Osterriemel
Ostern
Hei wier wol öwer Nacht to Gäng, de lütte, säute Osterhas.
Un wier wol sihr in´t Schweiten komen, denn öwerall licht wat in´t Gras.
De Kinner säuken ohn en Paus un finnen väl, eis hier, eis dor,
en Nest ut Moos mit bunte Eier un Zuckerkrams un Schokelor!
De Lütten, de sünd sihr begeistert un lopen, finden ümmer mihr
un fragen denn ok ehre Öllern, wo kehm dat ganze Tüch hier her?
Son Has is doch man einen Lütten, wier em dat alls denn nich to schwer?
Hei har dat schleppt in sienen Korf, ne Kiep noch baben up dat Krütz,
hei kehm un wier wol sihr bepackt, gor von de Schauh bet an de Mütz!
De Kinnings wier soväl nich klor, se fragen, wo dat angohn kann,
en lütte Has un öwer Nacht, allein schleppt hei dat allens ran?
Un wecker het de Eier pinselt, so hübsch un bunt, mit männig Klür,
se haren jo nu man sön´ Indruck, as wenn´t to väl för´n Hasen wier.
Gewiss, gewiss, har hei doch Helpers un liekers Arbeid för en Johr
un wovon ded hei denn inköpen, denn Zuckerkrams un Schokelor?
De, dat hem se bie´n Kopmann seihn, wiern düer, un dat nich to knapp
un all de välen annern Kinner, de kregen von em ok wat af!
Un Fragen sünd dat öwer Fragen, doch de Öllern sünd up Draht
hem sick bether je sihr gaud schlagen, ümmer Antwurten parat.
Hem af un tau en bätn schummelt, wiest un dahn un hem vertellt
von Osterhusen, Eiertrünneln un von de grot Osterhasenwelt.
De Lütten willen allens weiten un Fragen kamen, ümmer mihr,
wie dauhn denn Haas sien Kinner heiten, wo grot wol sien Familie wier.
Un denn noch wat to allerletzt, jo denn kümmt dat, wat komen möst:
en Frach, dor wiern de Öllern baff, de Antwurt, de hem se nich wüßt!
De Frach, de dor de Letzte wier:
Wo kümmt dat Osterfest denn her?
Nu helpen se doch, wie is´t west?
De wohre Sinn von´t Osterfest?