Richderiwwer vaan der Prisong

von Karin Peter

Hoochsummer … Sónnebluumen én der Nòòperschgaarten … Wie ich die vaa mei Balkoon aus gesinn, dò móss ich ónwillkierlich aan der Mòòler „Vincent van Gogh“ denken.

Ó weil ich mier e Bild wéll machen, wadder noch só alles gemòòlt hott, dò gehn ich mò „googeln“. Ént Internet bei „Wikipedia“, dò schdooßen ich dann ónner annerm óff sein Eelgemäälde „Runde der Gefangenen“: E Bléck én en enker Hoff vaan e Prisong, wó de Kittchésbrieder zwésche hooch Backschdäänmauern róndgehn – ääner hénner deer anner. E triescht Bild, dat wó ónner de Haut geht!

Ónn et geht mer durch der Kopp, dat ich só e Róndgang jò nét nuur aus Fernsehfilmen kennen. Nää, ich hott soo eppes villmeh mét mei aaijen Aaue gesinn. Ónn dat misst métlerweil Schdécker 75 Jòhr häär sénn! Et móss gewee sénn, wie ich noch nét én de School wòòr.

Ónn dat wòòr soo kómm: Ich sé grooß génn é Saarlui én de Gerichtsschdròòß. Dat wòòr dòòmòòls e klää ruich Gass: aan der Ecken et Gericht ónn de Ortskrankekass, óff die ää Seit nuur drei Wohnheiser – ónn dòò richderiwwer et Kittché odder der Prisong, wie mer én ónser Fammill aach gesaat hott. Ónn dat Gemeier schdeht jò aach haut noch. Dò hammer gewahnt én t Haus vaan de Graamäär ónn der Graampäär.

Äänes Daas, dò hóllt mich mein Ooma Kätter mòòl mét hooch óff ónser Schbeicher. Se wóllt mer eppes weisen. Wómmijjelich häddich dòòmòòls mò gäär gewóscht, weer eindlich richdderiwwer vaan óns hénner die hooch Mauern wahnt.

Wie mer – vóbbei aan de Mansarden – oowen óff der Schbeicher aakómmen, dò schdellt mei Ooma mich óff e Késcht odder Koffer vórraan e Dachluuk, macht die óff, ónn dòò kónnte mier dann rónnergucken én deer enk Hoff zwéschen die hooch Backschdäänmauern. Ó sesamme mét mei Ooma Kätter, dò kónnt ich dann beóbbachden, wie die Kittchésbrieder – aagedòòn mét de Aanschdaltsmontuur – ihr Ròònden gedräht hann: Én deer enk Hoff sénn se émmer ónn émmer róndgang – ääner hénner deer anner. Awwer ich hott kään Angscht kriet: Mein Ooma Kätter wòòr jò bei mier, ónn die hott mer dòòmòòls alles gutt erkläärt.

Ónn dat éss mer nommò durch der Kopp gang, wie ich die Daa dòò dat Bild vaan der „Vincent van Gogh“ betracht hann.